Paslı yankılar döner,
kayıp bir ezginin içinde.
Kül olur,
kalbin en değerli hatırası.

Kızıl bir boşluk açılır,
yaralı düşlere doğru.
Ruhun zehriyle yeşeren gözyaşları,
uçurumlar aralar.

Suyun izinde kayıp bir gölge,
kaderin yaralı hatırası.
Artık hiçbir şey,
eskisi gibi olmayacak.

Göğün kırık aynası,
ışığın camdan çığlığı.
Dipsiz bir hiçliğe düşer,
en parlak ışık bile.
Boşluğa düşen bakış,
bir kor gibi söner.
Hiçlik...
ruhun isyanı.

Son bir çabayla ruhu sarar,
umudun titrek bağı.
Sessizliğin dilinde saklı,
bilinmeyen yazgılar.
Yeşilin örtüsünde silinir,
dut ağacının hatırası.

Gece çökerken düşleyeceğim seni,
hüzün kuyulara hapseder.
Ama unutma ki hayat,
bitmeyen bir özlemle sarar.

Küllerinden doğan anka gibi yükselir,
yaşamın arayışı.
Gölge dansı ve
kayıp şarkı.

Paylaş:

26 Beğeni

+18 kişi

(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir. Şiirlerin izin alınmadan kopyalanması ve kullanılması 5846 sayılı Fikir ve Sanat Eserleri Yasasına göre suçtur.

Şairin Önceki Şiiri Şairin Sonraki Şiiri

Dut ağacının sesi Şiirine Yorum Yap

Okuduğunuz Dut ağacının sesi şiir ile ilgili düşüncelerinizi diğer okuyucular ile paylaşmak ister misiniz?

Dut ağacının sesi şiirine yorum yapabilmek için üye olmalısınız.

Üyelik Girişi Yap Üye Ol

Yorumlar

Etkili Yorum

Ramazan Boran 1, @ramazancboranc1

23.3.2025 00:26:05

Karanlık bir dünyanın içinde solgun ışıklar Buz tutar kalbin en sıcak anıları.

Yıpranmış sayfalar eski bir kitabın içinde. Dağılır ruhun en kıymetli hazinesi.
Kızıl bir gölge uzanır yaralı umutlara
Dipsiz kuyular kazar.
Mor bir sis yükselir, kırık hayallere
geçilmez duvarlar örer ve aşılmaz uçurumlar

Soluk bir ışık sızar, yarım kalmış sevdalara
Ruhun zehriyle pişen özlemler.
sonsuz boşluklar doğurur yalnızlık

ve rüzgarın savurduğu yapraklar
hayatın kırık parçaları.
Artık hiçbir şey aynı ritimde akmayacak.

Artık hiçbir şey, eski sıcaklığını taşımayacak.
aynı coşkuyu yansıtmayacak.

Derin bir karanlığa gömülür,
en aydınlık umut bile.
Boşluğa düşen hayaller, bir kül gibi dağılır.

Hiçlik... kalbin çaresizliği.
Hiçlik... ruhun çöküşü.
Hiçlik... kalbin isyanı.
Hiçlik... ruhun haykırışı.

ve son bir dokunuş..
kalbi ısıtan umudun kırılgan ışığı.
Sessizliğin derinliklerinde gizli,
yazılmamış hikayeler.

Son bir nefes
Son bir bakışl
Duyulmamış şarkılar.
Beyazın içinde kaybolur
karlı dağların esintisi.

Alacakaranlıkta seni arayacağım,
Sis çökerken seni hatırlayacağım,

Ama hayatı bitimsiz bir bekleyişle yoğuracağım.

Ama hayat ı tükenmeyen bir sevdayla kucaklayacağım.

Kıştan sonra gelen bahar gibi canlanacağım
Aydınlığa çıkan bir yıldız gibi parlayacağım.
Küllerinden doğan anka gibi yükseleceğim,,, buyurmuş Tesbih şair.

Kızıl boşluklar, yaralı düşler, zehirle yeşeren gözyaşları...
Şiir, umutsuzluğun ve çaresizliğin karanlık kuyularına indiriyor okuyucuyu.
Ama bu karanlığın içinde bile bir umut ışığı var.

En zor anlarda bile tutunabileceğimiz bir dal var diyor Tesbih şair.

Dut ağacının hatırası", şiirin merkezinde yer alan güçlü bir imge.
ve küllerinden doğan anka", şiirin umut dolu finali.

Sssizlikle isyanı harmanlayan,
ruhumuzun kemerlerine dokunan bir şiir.

En içten tebriklerimle
sevgi ve tebessümle şiirdaşıma.

elif.kurt, @elif-kurt

23.3.2025 00:16:20

Zamanla en değerli hatıralar, unutulmaya yüz tutar.
Unutmak insanın doğasında var unutmaz belki ama eski etkisi ve netliği de yoktur artık.

Şair acı bir tabloyu betimlemiştir, Kızıl boşluk, yaralı düşler, ruhun zehri ile yeşeren gözyaşları ve uçurumlar, hem melenkoli hem hüznün dışa vurumudur.

Tüm bu duyguların sonunda geçmişten gelen Yaralı hatıralardan dolayı hiçbir şeyin eskisi gibi olmayacağını söyler.

Bu sorgulama,acı ve hüzün şairi bir hiçliğe çeker bu onun ruhunun isyanıdır.

Dut ağacının hatırası onun için çok özel bir anı temsil eder, Yinede umut eder, çok küçükte olsa bir umudu vardır.

Yaşamın arayışıdır bu şairemizin, yaşadığı her duygu, geçmişi , anıları, acı veren duyguları, onun sorgularında hayat bulur ve yeniden doğmaya çalışır, yanıp kül olduğu yerden, bitip tükendiği yerden, yüreğine sağlık şairem, acıydı ama şiirin sonunda süpriz bir şekilde doğuşun, mutlu etti. Kucak dolusu sevgiler 🌈💫

Mehmet DEMİR, @mehmetdemir1

22.3.2025 23:44:56

bazı yankılar hiç susmaz, sadece arada bir uzaklaşır.
küller soğusa da, bir an hala içimizde yanan bir yerler vardır
zaman her şeyi değiştirebilir belki.
ama hatıralar asla silinmez,
olsa olsa yalnızca gölgelenir ler
biz, o gölgelerin içinde hala kendimizi ararız.
bazıları anlamasa da

tebrik ediyorum...

Etkili Yorum

Esrakilic1982, @esrakilic1982

22.3.2025 21:55:28

Hayat, tam da bir kuytuda, kendi karanlığında kaybolmuş gibi hissederken birden aydınlanır. "Küllerinden doğan anka", kendi içindeki yangını yenen, kül olmuş arzusunun içinde bile, hala bir umut taşır. Yaşamın arayışı, bazen yolculuk değil, bir keşif, içsel bir seferdir. Her şeyin bittiği zaman, belki de her şeyin başlangıcını hissedersiniz. İşte o zaman, ruhunuzun derinliklerinden gelen bir ışık, karanlıkları yırtarak size bir şey gösterir: Kendinizin bile fark etmediğiniz yeni bir başlangıç.

Kıymetli bir eser ortaya koymuşsunuz, gerçekten çok etkileyici.