Aşk sadece bir rüya…
Bu gerçeğe uyandığın o sabah
Gelecek bir gün nasılsa…
“Ne güzeldi o ürperiş” diyecek,
O kurak yerde kuruyan dudaklarınla
Su içmeye koşacaksın hemen.


Ne zaman kurudu çiy damlası,
Anlamadan
Solmuş gülüne ağlayacaksın;
İçinde bir yerde
Hâlâ var olma savaşı veren…


Sulamak için değil onu,
Yanan bağrına su serpmek için;
O ürperişin kuraklığa dönüştüğü noktada
Çırılçıplak kalan aşka son kez bakmak,
O gücü bulmak için içinde,
Bardağı dikeceksin tepene…


Tüm ihtişamından sıyrılmış,
Gerçeğine dönmüş
O yalancıya bakacaksın son kez…
Gözlerinin içine bakarak pişkin pişkin,
“İnanmasaydın sen de…” diyen,
“Rüya olduğumu bilseydin…”


Aynaya koşacaksın hemen,
O yalancı adamda vücut bulan
Rüyadaki kendini aramak için…
Sonlarına doğru rüyanın;
Rüya gerçek birbirine girmiş,
Uyanmanın eşiğinde
Ortaya çıkmaya başlayan
Gerçek yüzünü,
Eksikleri tamama ermiş olarak
Göreceksin tam tekmil…
Rüyadan tamamen uyanmış,
Tek bir gölge bile düşmemiş üzerine
o rüyadan,
Cascavlak çıkmış ortaya
O yorgun yüzünü…


Perilikten gölgeliğe evrilmiş…