Göğün bu parçası benim olsun.
Karanlık bastığında
Sığınırım oraya,
Seni hatırlarım.
Mavi mavi bakışlarının
Yumuşak dokunuşlarını duyarım yüzümde.


Kuşlar geçiyor göğümden,
Senin gözlerinden geçenler gibi...
Bir şeyler anlatıyorlar bana
Yükseklere dair.
Hadi gelsene diyerek
Çekip çıkarıyorlar beni
İçimdeki kara bulutların arasından.
Ayaklarım yere basarken
Beyaz olanlarına dokunuyorum bu kez
Bulutların.


Yukarılardan bakınca
Aldığı muhteşem görünümü keşfediyorum
Bastığım yerlerin.
Seni ve kendimi görüyorum sonra.
Çok aşağılarda küçücük bir noktaya dönüşmüş,
Bir cümlenin sonundaki…


Noktaları orada bırakıp
Cümlelerin olmadığı bir yerde olmanın
Sarhoşluğunu tadıyorum seninle.
Kelimelerin bozduğu anlamlarına
Yeniden kavuşturuyoruz her şeyi.
Sessizliğimizin içine hiçbir kelimenin anlatamayacağı
Anlamları sığdırarak
Uçuyoruz o bulutların üzerinde.