Papatyam!
Hayat önüme, sana olan aşkıma hep bir duvar ördü
Ben ise o duvarları yıkamadım
Yıkıldığında ise altında kaldım, ezildim
Mezarım da burada hazır
Zaten canlı canlı girmişim içine
Tek yapılması gereken üstüme toprak atmak
Üzülme, nasıl olsa bir gün herkes ölecek
Ha bugün, ha yarın ne fark eder?
Zaten her gün ölüyorum sensizlikten
Hem sensiz yaşasam ne olacak ki?
Bu şiirleri yazdığım defteri sana teslim etsinler
Zaten başka da teslim edilecek bir şeyim yok
Sadece içimi döktüğüm, sana aşkımı anlattığım
Anlatırken de döktüğüm gözyaşlarım var
Dediğim gibi başka da bir şeyim yok
Çünkü benim hiç malım ve mülküm olmadı
Sadece benim olmayan, bir tek sen vardın
Hemen için kararmasın
Benim, seni bırakıp gitmeye niyetim yok
Güzel günler göreceğiz seninle
Aşka dair ne varsa birlikte yaşayacağız
Belki birkaç gün sana yazamam
Papatyam, sana yazamazsam, bil ki ben de gitmişimdir
Yıldızım kaymıştır
Biliyorum ki ayrılıkta azap, acı ve gözyaşı vardır
Ama sen ağlama arkamdan, yaş değmesin kirpiklerine
Hakkını helal et ve bu garip aşığını unutma!