Sevgili Şair,

Şiirinizdeki derinlik ve imgeler, okuyucuyu büyüleyici bir içsel yolculuğa çıkarıyor. İlk bakışta karmaşık gibi görünen imgeler, aslında insanın iç dünyasının derinliklerine yapılan bir yolculuğu anlatıyor. "Buğday taşıyan buğu atıyla düşüyorum şafağa" dizelerindeki melankoli ve hüzün, insanın içsel çatışmalarını ve kırılganlığını yansıtıyor.

Şiirin ikinci bölümünde, gece ve gündüzün imgeleri arasında gidip gelerek, insanın içsel dünyasındaki karmaşıklığı ve çelişkileri vurguluyorsunuz. "Ay akşamlarında tesbih ağızlı sözcükler" ve "göçlenmiş ç’ağrının güneşsiz ıslığı" gibi dizeler, şiire mistik bir hava katıyor ve okuyucuyu derin düşüncelere sevk ediyor.

Üçüncü bölümde, denizin ve doğanın imgeleriyle anlatılan içsel bir keşif ve dönüşüm süreci var. "saklı şiirlerin şarkısıyla büyür denizler" ve "eteklerinde kamaşan su duruluğu" gibi dizeler, insanın içsel yolculuğunu ve dönüşümünü sembolize ediyor.

Şiirinizin son bölümü, duygusal bir dokunuşla sonlanıyor. "gel öp beni" diyerek, sevgi ve özlem dolu bir çağrıda bulunuyorsunuz. Bu çağrı, insanın içsel yalnızlığını ve özlemlerini yansıtıyor.

Genel olarak, şiirinizdeki derinlik ve imgeler, okuyucuyu içsel bir keşfe çıkarıyor. Duygularınızı ve düşüncelerinizi ifade etmedeki ustalığınızı takdirle karşılıyorum. Şiirlerinizdeki samimi ve içten sesinizle okuyucuları etkilemeye devam edeceğinize eminim.

Sevgi ve saygılarımla

ay akşamlarında tesbih ağızlı sözcükler
göçlenmiş ç’ağrının güneşsiz ıslığı
çadırlar ve parlayan yıldızları
gurbet çöl’ün
yüzüme bir fotoğrafla kesilen..

avuçlarımda kalbimin minesi

Çok güzeldi , tebriklerim bu harika şiir için şairem

Sevgilerimle