Yine bir sabahın kurşun rengi dairelerini çiziyorum
İliştirdiğim bir ömrün her hecesi kıvranıyor bağ bozumunda

Toprağın ağardığı rüyalardan sıyrılıp
Bir biçme mahremi simsiyahın içinden ellerini uzatıyor

Beynimden bir mekansızlık çağrısı var ölüsüzlük memleketine
Varlığına akan kan sükunet bulası rüzgarın ardına takılır bir göçmen

Tüketebilir misin adımı söylerken bir çığlığın boşluktaki rengini
Kayarken bir yıldızı seçebilir misin yüksekten inen çözülmeleriyle

Sular diyorum temizse gerek var mı yunmaya nehrin betimlemesinde
Yıkadıkları kadar zehri sıyırıp atabilir mi varlığın yoklarını bir celse de

Beni kirpiklerine dokunabilen bir güneş yapabilir misin zulmün zemheride
Endamını gölgesine gizlemiş marşların yapmacıklarını bir solukta keseceğim

Kaleleri kapanmış yiğitliğin yasını mahzenler tutuyor ağlarken sebiller
Bir bedenden kaçamayanların çökmüş tacına karalar çalıyor ebabiller

Gelişini karşılayamadık öksüz yetimleri bıraktık çağın mahyasına
Gece görmelerine birer birer uykusuzluk sayıp ayın ihyasına

Seninle yürüyenlerin, senden yürüyenlerin ve sadece yürüyenlerin
Uslanmaz bir ayak bizimkisi göçün kurşunu değmeden toparlanır mı?