Sen çocuk,

Göçmen kuşların kanadından
Hüzün yağıyorken
Uçmayı unutmuş yüreğine
Gözyaşlarını sicim yapıp kan kırmızıya boyadın mı
Ters akan nehirlerin kaynayan sularında
Yüzdürdün mü anadan üryan düşlerini
Bir tren düdüğünün ardına takıp
Binlerce kilometre öteye gönderdin mi
Yarım yamalak utangaç öpüşlerini

Çöp gibi atabildin mi içine dökülen
Sevgi kırıntılarından arta kalanları
Hiç tökezlemeden aşabildin mi dağları
Sarabildin mi denizin dibindeki yosunlara
Yıldızlara astığın bilinmez yarınlarını
Kırık kanatlarının acısını yaşarken diplerde
Neden doğduğunu sordun mu içindeki ihtiyara

Sen çocuk,

Hayatının baharında mutsuzluğun kışını yaşarken
Elinden alınırken hoyratça gençliğin
Ve sarhoş bir gecenin yarısında söylediklerin
Önüne konmuşken en sevdiğin yemek gibi
Yaşadın mı zehir dolu karanlıkları
Yırtmak isterken anlaşılmazlığını
Dipsiz ruhlara düştü mü ruhun
Kavga ettin mi kendinle
Sevmeyi öğrendin mi,
Sevilmeyi tatmadan



Ahh be çocuk!

Yatsaydın dizlerime
Okşarken saçlarını
Öpseydim yanaklarından
Sana çocukluğunu geri verseydim
Misket oynasaydın çiçekli bahçelerde
Yine tırmansaydın erik ağacının dallarına
Yeni baştan yaşasaydın gençliğini
Beyaz düşler, pembe hayaller kursaydın
Bölünmeyen uykularında

Uyutup seni göğsümde
Silseydim gözlerindeki hüznü
Barış çiçekleri hediye etseydim
Ve masallar söyleseydim
Mutlu yarınlara süzülen vakitlere

Ahh be çocuk!

Ahh be çocuk!

Seni sana emanet ediyorum

Yorgun gözlerinden öperim
Ve öperim
Yorgun yüreğinden

Öperim
Çocuk…….



AY PARÇASI / MEHPARE 6 ARALIK 2023 İSTANBUL

Şiirimi günün şiiri olarak seçen seçki kuruluna ve edebiyat defterindeki değerli kalemdaşlarıma yürek dolusu teşekkür ve saygılarımla. İyi ki varsınız..

www.youtube.com/@ayparcasi.mehpare/videos