Düşlerken bir gurbet akşamını
Hasretin yine gözlerime dolar
Sabahın bu saatinde
Bir şarkıydı burkan yüreğimi
Seni aradım
Yoktun yine yanımda
Gün / aydınımda yoktun
Nedendi bu ansızın gidiş
Ne desem boş, boşdu isyanlar

Nedendi dünyanın
Bunca yükü var omuzlarımda
Çilesi var hiç bitmeyen
Kederindi gözlerime yerleşen
Haydi gel ! çal kapımı
Şakaydı de, şakaydı
Bu zamansız gidiş !

Özlem sızıları içimde... bu ben
Gözlerime cam kırıkları dolmuş, ben
Gündüzler geçer bir hicranla
Geceleri simsiyah
Bu benmiyim ?
Yağmur bakışlı, özlem yüklü yüreği

Bitmeyecek sanıyorum bu yas
Teselli etsemde gönlümü
Sönmeyecek içimdeki bu ateş
Kan tutuyor gözlerimi
Acı veriyor
Her uyandığım sabahta yokluğun
Seni yazmak yazmak satırlarca
Sayfalarca, defterler dolusu
Teselli olmuyor yüreğime

Kaç sabah oldu uyanmak özleminle
Demlediğim çayda
Hüzün kokusu
Gezip dolaşan biri yok
Şu yanı başımda
Bir hayalinle avunmak kaldı
Birde gözlerimdeki sağnaklar
Hadi çal kapımı
Şakaydı de, şakaydı bu ayrılık

Kahır yükledi bu özlem
Omuzlarıma acımasız
Dudaklarıma tutsak şimdi
Hüzün şarkıları
Sen gideli

Yalnız ve karanlık gecelerim
Hayalini dolduruyorum her yana
Daha ne kadar bu ayrılık desem de
Bir ses ver uzaklardan
Sussun dudaklarımdaki
Hıçkırık !

Yapraklar dökülüyor sararmış ümidim
Her dökülen yaprağın üzerine
Bir yenisi düşüyor
Apansız türküler çalıyor radyomda
Bu türküler, bu türküler var ya
Yüreğimi burkuyor
Unutuyorum kendimi
Hüzün bahçelerinde

Özlem yüklü akşamlar
Beklemeler acı dolu
Dayanılmaz ayrılıklarımız
Umut yüklü olmalıydı bekleyişim
Geri dönülmeliydi
Özlem yüklü durakta
Sevinç yaşlarını dökerken
Sarmalıydım seni
Şu ayrılıktan bitmiş
Bağrıma, kollarıma, yüreğime
Gel desem ?
Gelmez misin ?

Günay Koçak

7. 7. 2023