Bir elim ve beş parmağımdı
yüzümü kapatan perde
Yeşildi ovalar
Koşan atlar kadar hoyrattı
babamın son nefsinde ki rüzgâr.
Boğazında ıslık çalan bir hırıltı
Yanağıma düşen Siyah saç lülelerim
Annemin gözleri yarı açık
Kapalı yollarda kalırdı bakışları


Çok olmadı o gideli
Yüreğimin ezgisi yanık çan dinletisi
Ruhum matem tutan çocuk
Akasya kokulu bahçemiz de hüzzam kuşları
Ağaç dallarında salınır başımın al yazması
Dilek dilemeyi unutalı çok oldu


Ovası geniş topraklarda doğdum ben
Güneşi sıcak olsa da hiç ısıtmadı parmak uçlarımı
Güne bakanlar vardı
Boyu uzun
Başı önde
Benzi Sarı kadın!
Annem gibi...


Ciğer parem türküsünü dinlerken
vay sana Mahzuni derdi
İçinde usul usul yanan vuslat ateşiyle
Doğudan gelecek ayak seslerinde olurdu kulağı
Geçmişin ayak izlerine karışmış bakışları
Kirpikleri birbiriyle
Birleşmeye hasret


Çok olmadı o gideli
Yıkılmamalıydı sırtımın dayanağı Ali dağı
Yamaçları (Nevruz çiçeği) koyağı
Annemin saçlarında açmalıydı rengârenk papatyalar
Saksısında sardunyalar
Hiç değilse bir anneler gününde
Karanfil kokusu sinmemeliydi ellerime


#hüzünlükent