Dil akışı ve yönü
oluşan burgaçlardan sonra,
açılan kanallardan da anlaşılacağı.üzere şair,
kendi güzelliğini aşan her ne ise onları şiire mayalayarak hemhalleşiyor.

Geçmişinden gelen yaşlar süzülürken birer birer
pencere pervazlarına sürülen onlarca yüzle,
hüzünle düşüyor belleği silinmiş yılların sandığından

Beraberinde gelen bulutlar,
bütün seslenişlere kulağını tıkamış
gövdesinden sular akıtıyor bir uçurumun.

/ su yarığından sızan elem damlacıkları..

Bütün çağrılar âvare
Duyarsızlığa çivilenen bütün suskular dil altında ölüler gibi uyumakta.


Gidenler dönüyor
Kavuşanlar mutlu..

Ama dönmeyenler, dönemeyenler yürekte kırık bir gün ışığı.

Bekleyenler,
özsuları çekilmiş bir yaprak gibi kımıltısız ve biçâr.

Bekleyenle beklenen arası,
ne uzak bir düş kırığı, ne denli derin bir boşluğun bıçak kesiği..
Yara altı sarnıcı.

Yere düşmeyen gözyaşlarıyla doluyor avuçlar.. aktıkça bir iç denizine dönüyor yürek.

Boğuldukça küçülüyor
Bir el dilemmasıyla kendisini oradan çekip çıkaracak bir elin dümenini umuyor umutlar.

Her yer sisli ve loş.

Merdiven basamaklarında bir sayıklama
gülümseyen adımlarla gelen bir hayâl..

Üşüyor..
Örtün artık şiirin üstünü

Tebrikle
Tebessümle.