Güzelliği yok artık böyle
Sensiz yaşamanın.
Bıraktım kendimi nefes almak bile işkence bana.
Gülmeyi unuttu hani zamandır dudaklarım
Sesin yok, sen yoksun,içim çok buruk...

Ne olur gelsen
Sıyrılalım bu kahrolası karamsarlıktan
Bir yudum ben de içebilsem, mutluluk sebilinden
En küçük parçalara böldüm zamanı
Her birine yerleştirdim dualarımı ...
Dilimde adın ; duaların içine serpiştirdim
Seninle dolu her anı ...

Gecenin zifirinde ; peş peşe sensizliğime
Yakıyorum her parmağımı sigara diye.
İçimde duman duman büyüyor adın !
Her baktığım köşede nefes alıyorsun
Avunmam için unutmaya çalışsam da seni
Şu sızlayan kalbimi terketmiyorsun.

Bir zamanlar mutluyduk
Dudaklarımda şarkılarla.
Mutluyduk, mutluluktan yana
Saçlarıma kuşlar konardı.
Çay kokulu sabahlara uyanırdın
Bir tek sen vardın parlayan, güneşli sabahlarda
Masal değil ; hayal değildi her şey gerçekti
Ellerin vardı, gözlerin vardı
Şimdi bir düş, bir hikaye kaldı.

Bir vakitler elinde kitapların
Seni uğurlardım kapıda
Ve dönüşünü beklerken hayaller kurardım.
Ne çabuk geçerdi gün ; işte akşam
Ve dönüşün...
Sıcak bir akşam olurdu, sıcak bir çorba
Ve anlatırdın anlatırdın sınıfını
Yaramaz çocuklarını gülerek...

Şimdi kapkaranlık akşamlarda
Yine dönüşünü bekliyorum okulundan.
Hiç kimse sormaz halimi , dün kapımı çalanlar
Artık susup kalmış dudaklarımda sorular ...
Yine geleceksin biliyorum günün birinde ...
Yine dolacak sofram şen kahkahanla
Ve ... o dost sandıklarım yeniden çalacak kapım
Sen gel , sen yanımda ol da ;
Ben affederim halime sevinenleri bile...


Aygün Deniz 30.10.2021