Namlunun ucunda hayat var,
Çiçekler elimde nezaket var,
Gökte ararken yerde olanlar,
Kararan evrende tuzak kurar;
Bezirganbaşı yolculuk mu var,
Yükünde yoksa silah mı var,
Yatağım yolda geçit mi var,
Haykırır yüreğimdeki acılar;
Sende silah bende yürek var,
Taştan korkan koca tanklar,
Bir çocuğun gözyaşında çuvallar,
Filistin’e ağıt yakışmıyor canlar!
Oradan oraya koşarak rahatlayanlar,
Sesiz çığlıkların acısını asla duymazlar,
Ağzı yüzü kan içinde analar bacılar,
Ne oldu da yerinize çakıldınız dostlar!
Böyle biter mi hiç silinmez acılar,
Dağlamıyor mu sizi ağlayan çocuklar,
Ahdine mührünü basmış yaradan var,
Sıraya girmiş kınamak için Müslümanlar(!);
Bir ömür döngüsü boşa geçen umutlar,
Kim kimin umurunda bu işler böyle uzar;
Yalanım varsa acımam silinsin mısralar,
Çıkarlar perdeliyor acımıyor domuzlar!
Erol KEKEÇ/11.05.2021/00.32