Sığınakları parçaladım bir bakışla,
Güneş doğarken savurdum aşkımı,
Çimenlerde çiğ damlaları ağlarken,
Elimden tutan olmadı düşerken toprağa,
Yedi düvel dedikleri sırtımdan vurdu,
Dost bildiklerim onlara hep gaz verdi,
Anam ağlarken Aksa avlusunda elinde mendil,
Beni durdurabilir mi dünyanın eli kanlı vampiri,
Kızıl kanla çizildi Gazze sahilindeki çizgi,
Ağlamak yakışmaz yürüdük Melekler el etti bize,
Kana doymayan canavar kan kustu üstümüze,
Firavun kanla yıkadı elini kan yıkadı firavunu,
Bir gem yok mu dünyanın tüm pazarında,
Gemiler mi demirledi neden kapandı iskele,
Geçmişte kaldı elimizdeki sönmeyen meşale,
Geçmişin hatıralarıyla avunduk biz senelerce,
Aksa ümmetin dediler biz öldük onlar nerede,
Gök ağlamaz mı böyle reva görülen adalete,
Sığınaklar yanarken kim kiminle ne peşinde,
Acemi aşığım içim kan ağlarken derdim yerinde,
Ey aynalı kemer belimi sıkarken hizmetin kime,
Bir bayram yavrularımız yaralı kan revan içinde,
Göğümüzdeki bulutlar dost eliyle çöktü üstümüze,
Allah’tan başka dost dediklerimiz yaşamı dar etti bize!
Ben ağlayan coğrafyanın usanmaz ve yılmaz çocuğu,
Sularımız kurusa da kanlarımız yakacak bu soyu,
Makberi kazdım üstüm başım toprak çamur oldu,
Siyonizm’e acıyanı gömeceğim acıma duygum kayboldu!
Erol KEKEÇ/13.05.2021/01.20