Geleceğini biliyorum ve bekliyorum
Karanlıklar korkutmuyor, kışlar üşütmüyor beni.
Her zorluğa inat yinede bekliyorum
Yokluğun sarıyor her bir zerremi
Ben hep yanımdaymışsın gibi yitirmiyorum
Kendimi, benliğimi ve inançlarımı.

Kederinden ötmüyor kuşlar, bulutlar hep kapkara
Sen gelmiyorsun diye ; almıyorum hiç bir şeyin tadını.
Bir Aralık sonuydu gittiğin, karlar düşerken
Korkulu sokaklara... fırtına vururken camlara.
Kış bitince, zaman bahara dururken gelecektin...
Hala yoksun; oysa siyah gülümde açtı balkonumda...

Seni anlatıyordum durmadan, sendin zaman
Susuyorum şimdi ; yoruldu dudaklarım , yoruldu yazmaktan
Kalemim... yokluğun kara saplı bir bıçak yüreğimde
Akşamlar buram buram yalnızlık saçar...
Bir hasret şarkısı içimde mırıldanan, dudaklarım yorgun
Gözlerime yüklenir yüklenir acılar, ağlayamam.

Sen giderken , akşamın onunu vuruyordu saatler
Her şey gözlerimde ağlıyordu , akıyordu bir kızılırmak
Yanaklarımdan... bağrımdaydı ayrılığın dinmeyen sızısı
Rüzgar susuyor, akşamlar karanlık ve ben korkuluyum.
Güneş ısıtmıyor,ay ışımıyor dünyama sen gittiğinden
Ey dünyama ışık tutan varlığım neredesin gel !
Karanlıklar alın yazım oldu, güneşsiz günlerde üşüyorum.

Camlardayım karanlığa dalıyor gözlerim, gece korkulu
Gecenin inadına bekliyorum yollarını geleceksin diye.
Ne sesin var, teselli veren bana, ne de gözlerin gözlerimde
Sokaklara atıyorum kendimi , belki çıkarsın karşıma diye
Bulamıyorum; özlemin Tanrı Dağları kadar büyüdü içimde
Geceler uzayıp gidiyor sabahlara, uykularım küs gözlerime...

Gel, alın yazımdaki varlığım, yaşam zulümleşti gözlerimde
Ellerimi tut, sil göz yaşlarımı, dinsin içimdeki hasretin.
Sen gittiğinden beri, sevgiler kırık dökük içimde...
Biliyorum ki ; geldiğinde seveceğim her şeyi bil
Cansız şu sokaktaki taşları bile...taşları bile...

Aygün Deniz 22.04.2021