birbirini bekleyen kıyılar
Ya da duyguları biçimlenen döngüler gibi
bir yerdeyiz işte
devrederken karanlığı
kim var ki dünyaya kalan
olduğum kadar tohum bırakıyorum sandığa
gökyüzünün uçurtmalı tepeleri
yol soluğu
çadırlı rüzgarların iyi bildiği
tarihin göğsünde ay omuzum

xxx

Kızıl bir gün daha teslimdir, gündüzünden geceye...
Tüm keşmekeşliği ile biten bir günün öncesinde, ne saatler kurulmuştur, akşamından sabaha...
Ne dakikalara bölünmüştür zaman içinde gün...
Ben de o zaman içerisinde, güzel bir dünya düşledim ütopyamda...
Ardından;ütopya bir çocuk doğdu hayallerimde ve misafir ettim onu bir günlüğüne... Diye devam eden bir hikayemden alıntı yaparak eşlik etmek istedim şiirinize

Ve can şairem bu şiiriniz de sizin ütopyanız olsun ve nice güzellikler giydirin tüm olumsuzluklara ve omuzunuzda ayın ışığı oldukça topuğunuz yere sağlam bsacaktır tüm karanlıkları ezercesine...
Kara bulutların dağılması dileğiyle çocuklarımızın ellerinde özgürlüğe salınan uçurtmalar olsun hep Masmavi gökyüzünde özgürce salınması dileğiyle...
Yine mana dolu harika derinliği olan çok güzel bir şiir okudum kaleminizden.
Yürek sesinize gönül dolusu tebrikler can şairem.
Her daim gül yüreğinize gönül dolusu sevgilerimle...

//Ay bekliyor bizi..//

Hilal haline hamak kurup
Şarap bile içilir.

Benim de böyle bir hayalim var
Dört şeritli yolun bitmesini bekliyorum 🤫

...

"Kendimi tanıma tekrarları"

Diyor ki osho!
"Sen cevaplari ezberliyorsun, ama hayat hep aynı soruyu sormuyor"

Netice de yeni oluşumlara yeni format gerekiyor
Güncelleme gibi

Doğal olarakta; güncellenen yaşamdaki rolülümüzü iyi bilmek gerekiyor.

//g/özümün gürültüsünde ağaç haritası derinleştirirken uçurumları
ayazda sevdaya duran tan gibi doğrul
ey kalbim.//

Ağır yük yüreğe...
Başkaldırı, asi ve savaşa davet gibi

Ama çok etkili.

//buz tırnaklarında dünyanın kan karanlığı
öncesiyle yıkanan siyah topuk//

Biz
Anlam yüklesekte kendimizce tesbih dizelerine;
Tesbih, aynı soruyu sormuyor... yaşam gibi, Aşk gibi

Yine de ben tırnaklarimi kesecem


//birbirini bekleyen kıyılar
Ya da duyguları biçimlenen döngüler gibi
bir yerdeyiz işte//

-Aynen...Amenna.


Düş atı yoldaşlığında Şahika'ya koşuyor şiirleriniz


Tebrik, selam ve saygı

.....Bismilllah...

Şiir, içimizden biridir.

Tıpkı bir gölge gibi herşeyimiz ortaktır.Daha doğrusu ruh ikizimiz desek yalan olmaz.

Onu okuyan, özümseyip kendi duygularına tercüman olup beğenen aynı zamanda şairini de beğenir, onu bir arkadaş, bir dost bilip bağrına basar.

Tesbih şairin tercih ettiği sözcükler ve onların zikrettirdiği muhteviyat ve anlamlardan herkes kendi beklentisine uygun olanı seçer ve onunla teselli ettirir ruhunu ve şiir zevkini.

Şairin şirinde üstün kılınan bir güzellik ve özlemin simyası var.

"İnsanı insana ancak şiir sevdirir" der Sait Faik.Şiirin olmadığı yerde sevgiden bahsetmek mümkün degildir der.

İnsani değeler, yaşanmışlık örnekleri, çatışmalar, yalnızlıklar, öz üzerine yapılan değinmeler şiirin kapsama alanına girince etkileşimler sonucunda insanın insana yaklaşması elzem oluyor.

Kerameti dilin kendisinde midir yoksa gönülde midir, merak ediyor insan.Belki de her ikisinde.

Siirdeki bölümlerden hiçbirinin rastlantılar sonucunda oluşmadığını rahatlıkla görebiliyoruz.

Evet..
İlham dedigimiz şeyin de katkısı büyüktür.Ama mantık ve matematiksellik gibi öbek öbek dizilen nesne ve i mgelerin seçimi ve hayal gücü de şiire farklı bir boyut kazandırırken, yapmacıklıktan, sıradanlıktan kendi soyutlamış oluyor.

Şiir yeteneğinin yanında son vuruşu yapacak olan bir "iştah bilgisinin" birikimlerin, şerbete verilecek bir kıvamla eşedeğer olduğunu çok iyi biliyor şair.

Tam tozunda.
karışımlar şiirin rengini de tadını da hoş kılıyor..

Ay'da hayat yok diyorlar ama, şiir güzel :)

Tebessüm ve dostlukla




-Ramazan Boran tarafından 4/11/2021 10:42:59 AM zamanında düzenlenmiştir.