elde bir baş ağrısı
dikine dikine sözlerin kemikleşti
frontal lobumda

avuç ayamda
buz kesildi bakışlarım
halimde karlara benzeyiş
yanan canımdan batan gün renk çalmış.


ömrümü kolaçan ediyor gülüşün
haddimi aşıyorum
çöl sıcaklığında dudakların
aleve boyuyor beni
illüzyondu belki de..

gün gelir kıtlık olur
sesimden sesine
astım nöbetime yakalanır harfler
gözlerimden uçup gider imgeler
her gidişte ölen bendim


sabrım senin tezgahında kaç kez dokundu
kaç kez çıplak kaldım
kıyılarımda ki ütopyadan
pılını pırtını toplayıp kaçtın.


rendelenirken sefil şiirlerim
yekvücut
maviliklerim sallanıyor.


paslanan cigaram
kırık tebessümlerimin arasında
çaresiz insanlar gününün ateşini yakıyor.

yüreğim ertelese de cenazemi
eşi öldürülen
angut kuşu gibi bekleyeceğim
gece baskınından dönen avcının
tek kurşununa bel bağlayaraktan
ölmeyi
ölümü seninle seveceğim
ve
bilmelisin ki
kukuletasını çıkarmış
baharıma
kış konuyor
ayrılık tekmelerken kar tanelerini..