çekilmiş perdelerin arkalarında
yarısı gölgeli bir elin sıcaklığı
ketumlaşmış yüreklerin en dip köşelerine
yuva yapmış ardıç kuşları

kaybolan gençliğin izinden giden
simsiyah bir yağmur altında
gözlerinden sarkarmış dilsizlik
elbiseler gezinmeye çıkmış
başkalarının hayatlarını ölçüyor
mezura
yatsı ezanı iyi ki okundu
bugün başka cenaze kalkmayacak
dedi biri

ne kadar gece derin olsa da
bir ananın karalara bağlanması gibi
olabilir mi

mısraları titretecek kadar
gözleri ateş içinde
kanının çekilmesiyle
düşen şimşek gecenin karanlığını yırtmış
tanıdığı sandığı insanların
kanepesine çivilenmiş
kemikleri
ölümün kefareti çokluğun için de yalnızlık..

ağır ağır tıkırdayan veda
sesi gidiyor işte
harflerin parmak uçlarına basa basa
içinden dışına taşan bu fiziksel işkence
mıncıklanan beyninin
zonk zonk zonklaması eşliğinde
seslendi
_rüzgâr kessin çiçeklerle oynaşmayı
Ay örtünsün peçesini..



yavrusu
bütün göğü dolduracak maviliğe takıldı
yabanmersini uçurtmasıyla...