Bugün seninle erguvan tadında sevişelim şiir...

dünü ölüp,yolları küselim
ve birazdan da koşalım zamanın gürlü toprağını



gök iyice alçaldı
yıkıldı siyahın ışıkları
sonsuz bir sessizlikle yere
görünmez bağların en derin uykusunda yıldızlar
Lâle özlerine soluğunu uzatan masalları keser gölgelere
dilime çoğalan bahçelere bir kelebeği kırarken aynalar
biraz daha eğil Hilâl
sesine,o içimi kanatan rüyana dönüyorum




tirek mum’un alevinde
gemilerle gezer düş geceleri
hep oracık da
cümle gibi omuzuma binen ağacı besler kuşlar
mutlak dokunur
gül rengi açan gözyaşına üşümüş sır



ki,
giderayak bulutlama beni söz
yalnızlığın kuytusuna iyi bir yaz tüyleniyor
gizeminde dağ inlerken
semazen deminde Lâle
Hilâl’e açar yapraklarını

ah..yılkısını yitiren hüzün
ölüm söz’ün diğer adı
yükselir beli belirsiz gövdeleri
kaybolmuşluğun ucuna


....