5
Yorum
22
Beğeni
5,0
Puan
912
Okunma
Uçurumlar,
uçurun yağmur at’larını öylesine ölüme
yalnızlığın son damla suyu
ay tadında
burada yaşamak
gece çiçeğine göğü soymak kadar
kızıl güneşli vakit
bu resmi
aynaların içinden koparıyorum
ağıtlı ağaçlar küçük harflerle yürüyor pencerelere..
kül altında sesi boğuluyor
şiirlerin..
sevgilim
benimle kalan yalnızlığım
uykusuz uçurtmaların asmin gülüşü
mevsimlerin hüzün kelebekleriyle sabahlar..
su çürürken soluğuma ıslık çal
gel gizlice
suskun göçün kış masalına
seslenmek için bahar’ı
bütün at’ları vuruyorum uçurum yüzüne
oysa iyidir uçurum
yankısında sesler dağılır
düştü mü avuçlarına şehir
sisler içinde kapıya nakış işler
mavisinde tortu
..
5.0
100% (11)
Şiirin sahibi
Cevap Yaz