KahverengiGülmeye çalıştığım küçük bir siteme çırpınıyor kırk yaşım... Gidip geldikçe kendime fena yalnızlık konuşkan bir alfabe gibi Boşluğu giydiriyor kapanan mavi gözlerime.. İç sıkıntısı Bazen aynada boyalı bir tül Tuhaf değil mi Yıpranan günlerin göbeğinde acayip duman Nasıl yükseliyorsa artık dudağımla büküyorum Güzel ve iyi şeyler söylemek isterdim Yine de iyi şeyler.. Kaldırmayın yerimden Kaçıp içime saklanacağım Bu aralar Arada bir ağzımı açmadan yürüyorum Ve Üşüyorum Örtmeyin üzerimi Ağaćların tepesinden iniyor rüzgar Ki, Kahverengi bir şarkının sesinde buğu Sükunete atıyor nefesimi Aklımda hırıldak bir yokoluş ve ićime kalan şeyler.. Böyle zamansız bir düet .... |
Arada bir ağzınızı açmadan yürüyor-sunuz
Arada bir ağzımı açmadan susuyorum,
hürmetle efendim,,,