4
Yorum
0
Beğeni
0,0
Puan
1052
Okunma

Kahredici bir süvari gibi
Felaketin simgesi kan kırmızı pelerininle
Alevden atlara binerek
Kendi etrafında dört dönerek
Hışımla gözlerime dik gök gözlerini
Huzursuz düşler görürüm bazen
Düşlerime yıldırım gibi düşerken gözlerin
Savrulurken rüzgara elemlerin kakülü
Kaldır yüzünü örten simsiyah tülü
Bir mil gibi gözlerime çek gözlerini
Takvimsiz tarihlerden beri
Hüzünkar kirpiklerimin arasından
Paslı bir ok gibi ruhuma saplanmıştır
Belki biraz canım yanmıştır
Elindeyse gözlerimden sök gözlerini
Gün gelip sahaflara düşse de
Adına yazdığım melankolik şiirler
İsmine bulaşmış bütün kalemleri kırıyorum
Bağıra bağıra yine yeniden haykırıyorum
Yalan dünyada unutmam tek gözlerini
Muhammed Mehmet GÜL