Neredeyiz desem
Kime ne söylesem
Dalgın bir attır kırmızı güneş/
Güneşe aittir çocuklar,masallar ve
Hatıralar..



Sükut,iki ses arasında gidip geldikçe
Kulak verdiğim uykusuzluğun içe kapalı balkonları
Geceye biriken kuş gölgeleriyle öpünce uçuruma açan saatleri
Yeniden doğmak
Güne,kışa ve
Çiçeğe..



Ahh yarının yaşlı kenti
Gözlerime ağlayan şairliğin ufkunda
Aklımın ucuna düş belesen
Dönse yollar adımıyla alnımın ortasına..


Ay’ ın gül’e şarkısı gibi gök hüznün hıçkırığı
Kime ne desem yalnızlık rüzgarıyla kendine kavuşur yağmur
Soluğumda düğüm düğüm asmalar sabahı solurken
Sus ortasında üşümenin verdiği karanlıkla ararım sesimi
-sessiz çığlığın bendeki iklimine karışır mı papatyalar bilmem-





Ahhh kimi bağışlasam
Ağzı şaraplaşıyor yeryüzünün
Sepetimde yıldızlar kırmızı yeşil
Maviye masa açan..


Neredeyiz desem
Dalgın bir attır kırmızı güneş

...