Biricik sevgilim’e;

Ölüm ayırsın ancak, vûslata özlemimsin
Zemheri güneşi mi ısıtacak yüzümü?
Lâleler açsın bırak! Yepyeni bir mevsimsin
Ellerin tutacak mı baharımı güzümü?
Muştular sunan Dilber! En yüce gizemimsin


Dualarım seninle, kalbim dâim seninle
Ellerini uzat ki yansın tenim teninle


Murâdın murâdımdır, böyle sundu Yaradan
İnan yaralansa da ten aşınmaz yaradan


Rüyalarımı süsle burdan uzak düşersem
Başını koy omzuma yanındayken üşürsem


Ansızın oluverdi, gözlerin umut verdi
Şiirim adını her mısrâbaşında derdi


Sonsuz bir soluk gibi içime doldun Özlem
En sevdiğim varlığım, düşlerim oldun Özlem


Nicedir sevdalara kapatmıştım kapımı
İsminde nefes bulan hasret dolu yapımı


Susamışlığım aşka, hayat suyumsun Özlem
En vazgeçemediğim sevda huyumsun Özlem


Vûslata özlemimsin, ölüm ayırsın ancak
İlk ve son soluğumsun tüm ömrüme sığacak


Yayılan bir kokusun burnumda tüten; Özlem
O mana dolu gözler, yürek titreten; Özlem


Ruhumda can buluyor serptiğin o tohumlar
Uğruna fedâdır can; vûslata özlemimsin
Muştular sunan Güzel! En yüce gizemimsin

ÖNDER KURT