Gözlerin kankırmızı ayakların yalın...
Ardımsıra koşup da dur diyorsun bana
Bir an durursam dünya duracakmış gibi
Bittiği andır şu an o mutlu masalın.

Delice bir sessizlik saat onikide

Benliğimi alnından vuracakmış gibi.

Bir an durursam dünya duracakmış gibi.
.
.
.

Sesim titrerken kırçıllaşır sakallarım 
Kış sonrası... Hazana çalan nevbaharda.
İmbatlar sürgünümü kıracakmış gibi.
Kağıttan gemilerim... Hayallerim yarım.

Uykular umutsuzken kadim bir zindanda.

Kör bıçaklar sadrımı yaracakmış gibi.

Bir an durursam dünya duracakmış gibi.
.
.
.

Nefes tükenir nefis ölür gözler dolar
Seğriyen bedenimi apansız kabirde 
Çepe çevre topraklar saracakmış gibi.
An gelir mutlu resimler sararıp solar.

Kalıverir aynada gözlerim ağlamaklı...

Tüm yollar maveraya varacakmış gibi.

Bir an durursam dünya duracakmış gibi.
.
.
.

Yaşanan vakitle mukayyettir bilirim.
Anılar susup gözyaşları tükenince.
Düşünceler ruhumu yoracakmış gibi
Sakın sanma dünyaya yeniden gelirim

Saçıp savurduklarım yapıp ettiklerim.

Yakamdan tutup hesap soracakmış gibi

Bir an durursam dünya duracakmış gibi.


Muhammed Mehmet GÜL