Sensiz ne gereği var bu yaşamın istemiyorum,
Gidişinle karanlıklara attığın bu dünyada,
Gözlerim arıyor seni,sesini - kızım- diyen çağırışını !
Ellerini arıyorum, o sigara kokan ellerini...
Öpmek öpmek istiyorum defalarca.
Babacığım gözlerim yaş doluyor sensiz !
Sesini arıyorum, telefonlarda bana seslenen...
Her çalışta sesin gelecek kulaklarıma
sanıyorum ümitle...
Gözyaşlarımı sen kurutursun gell ! sen !
Bazen çayı karıştıran, kaşığının sesi geliyor,
Ezan vakti dualarını duyuyorum,
Bana gelen...ümitle ellerimi açıyorum,
Dualar ediyorum babacığım...sana ulaşsın !
Sensiz bir papatyayım, boynum bükülüyor.
Her gün böyle hep seni anıyorum,hatırlıyorum,
Ve, sözlerini bana hep tekrar tekrar :
(Boş ver kızım yaşamana bak)
Biliyorum; üzüntülerim geçsin diye söylerdin.
Nasıl boş vereyim babacığım,nasıl yaşayayım,
Her şey benim üzerime geliyor...
Her acı, hüzün beni buluyor !
Sensiz yaşam sensiz mutluluk yok !
İstemiyorum güneşi, ay’ı ,mavilikleri...
Sen olsan yeterdi yaşamak...
Sensiz çok zor geçiyor her şey !
Babacığım.