Teşekkür ederim
Hiç bir arzum yok mösyö
Annemi kaybettikten sonra plan da yapmıyorum hayata dair
Göl kenarındaki ördekler bile sevdiğim şarkıları ezberlediler
Hatta bütün notalara eşlik ediyorlar tek tek
Ceviz ağaçları alışkın olduğundan ayak seslerime
Köşeyi döner dönmez rüzgârın uğultusuna karışan hışırtılarıyla
Hoşgeldin diyorlar dans ede ede
Öyle bahtiyar oluyorum ki o atmosferde
Soluduğum hava ciğerlerimi bırak ruhumu dahi şımartıyor



Âhhh mösyö
Tarifsiz bir duygu bu
Resmet desen edemem
Sadece birazını anlatabilirim kekeme dilimle
Ama sevmeyi tarif et dersen
Kollarımı iki yana açabilmenin masumluğu kadar
Hâlâ güzel birşey derim benim yüreğimde



Bizim burda sokak köpekleri de yok
Çünkü hepsinin bir evi var
Kedilerin de öyle
Kimlikleri bile var
Çok şanslılar bu coğrafyada mösyö
Sokakda yaşayan çocuklar aklıma geldikçe
Çıldırıyorum
Hele de tecavüze uğradıklarını duyunca ölüyorum çaresizliğimden
Peki insanlık nereye gidiyor mösyö
Nereyeeee..?



Âhhh mösyö
Benim de kedim vardı bir zamanlar
Adı yaram’azdı
Öyle güzel dinlerdi ki beni
Öyle güzel bir bağ vardı ki aramızda
Bazen komşunun güvercinleri aşırır
Bazense fare kovalardı
Dedim ya mösyö yaramazdı



Âhhh mösyö
Cüzdanlardaki değil yürekteki zenginliğe bakılsa
Din, dil, ırk ayrımı yapılmasa
Kardeş kardeşe düşman olmasa
Dost dediklerimiz sırtımızdan vurmasa
Eskisi gibi bölüşebilsek lokmamızı
Ne güzel olurdu



Sahi mösyö
Bu hırs
Bu sevgisizlik
Şu üç günlük dünyada nereye kadar
Nereye kadar mösyö ..!








nagi han