Ben bir Afrikalı çocuğum
Rengimden dolayı hor görülen
Yemeğim yok
Suyum yok
Bir oyuncağım bile yok
Okul çağındayım
Ne bir kalemim
Ne bir defterim var
Siz de Afrikalı bir çocuk olabilirdiniz
Neden beni diğer çocuklarla aynı görmüyorsunuz


Ben bir savaş çocuğuyum
Korku içinde nefes alan
Kurşunlara kendini siper eden annemin korumaya çalıştığı
Minnacık bedenimi bombaların parçaladığı
Ne mutlu olmaya garantim var
Ne oyun çağımı huzurlu geçirmeye
Siz de savaş çocuğu olabilirdiniz
Neden üç maymunları oynuyorsunuz


Ben bir yetimhane çocuğuyum
Anne kokusu bilmeyen
Baba şefkâti hiç görmeyen
Yorganı kafama geçirip yıllarca ağlayan
Bütün bayramları boynu bükük geçiren
Aile sevgisinden yoksun büyüyen
Ne anlatacak anılarım var
Ne de aile fotoğraflarıma bakacağım albümüm
Siz de yetimhane çocuğu olabilirdiniz
Neden beni kendi çocuğunuz gibi sevmiyorsunuz


Ben bir sokak çocuğuyum
Köprü altında yaşayan
Evsiz , yurtsuz , barksız
Sevgisiz, kimsesiz
Ne sarılacak ailem
Ne de bacası tüten bir evim var
Siz de sokak çocuğu olabilirdiniz
Neden bana sahip çıkmıyorsunuz


Ben bir çocuğum
Sıcacık evim var
Anne şefkâtli yemekler pişer
Babam merhametini hiç esirgemez
Ama insanlara güvenim yok
Parkta oynarken beni kaçırabilirsiniz
Bana her türlü kötülüğü yapabilirsiniz
Neden siz böylesiniz
Neden benim geleceğimi elimden alacak kadar nankör ve acımasız



Şimdi bakın gözlerimdeki korkuya
Memnun musunuz

nagihan