Ağlama özürlüyüm aslında
Ne zaman güneş doğsa
Gözlerimden süzülen yaşları
Saklarım köşe bucak
Sonra asarım gülüşlerimi gamzelerime
Sımsıkı sarılırım oğluma
Tatlı bir "Guten Morgen" kaptıktan sonra ağzından
Dünyanın en mutlusu ben olurum


Demiştim size ağlama özürlüyüm
Nefesim boğazıma yapışana kadar beklerim
Canımı yakmaya meğerse dünden gönüllüymüşüm
Geç de olsa bunu bugün anladım
Ne bileyim işte bazı olaylar cereyan edince
Dolu dizgin rüzgârlarda açık unutmuşum beynimi


Sonra ...


Baktım ki kimseden fayda yok
Devre dışı bıraktığım kendimi kucakladım bi güzelce
Mart çiçekleri
Ve sümbül ağacına konan tek bir kuş şahit oldu
Bütün frekanslar sıfırın altındaki meridyenleri gösteriyordu
Aslında konum dışı bırakmıştım her şeyi
Çevrim içi yaşamak bana göre değildi


Sanaldan gelen doğum günü pastaları
En çok canımı sıkan o işaret dili
Ne diyordunuz emoji
İşte tam o
Bir nisana günler kala
Iyi ki doğmuşum diyeceğim kendime
Minnacık çilekli pasta
Birkaç mum
Ve saçlarıma iliştirdiğim birkaç papatya kâfi


Sahi nerde kalmıştık
Aman boşverin
Doğum günü çocuğu olacağım günün hatırına
Ağlamak değil
Gülmek çok yakışır artık bana



(Birdenbire gelişen bir şiir ismimin anlamı gibi)



nagihan