Hep yaramı soruyorlar
Beni bana soran yok
Hep şerden konuşuyorlar
Hayrı bile gizli saklı yapan yok
Dost mu
Ondan âlâsı düşman yok
Hayat felsefemi sorarsanız
Hüznün bir tek harfine
Heybemde yer yok


Çok uzun vaktimi aldı
Kendimi kendimde bulmak
Buluştan öte keşif bu
Sanki kendime yeni bir ben icat ettim
Son zamanlar beynimi yönlendirebiliyorum
Meselâ yalnız kalmak fobisi
Artık çok komik geliyor bana
Zaten yalnız doğduk
Yine yapayalnız göç edeceğiz bu dünyadan


Şimdiye kadar aşkı savundum hep
Ama aşk beni benden ırak ediyorsa
O aşk değil
Canıma, tüm uzuvlarıma eziyettir
Eğer ki kalbim itiraz ederse bu ilkeme
Onu da susturabiliyorum
Çok zor oldu bütün bunları başarmak

...Şimdi en büyük ödülü ben almışım gibi yazıyorum bu şiiri


Ve diyorum ki
Ahhh âhuzar ruhum haklısın
Ne yazık ki
Hep çileye yatırım yapmışım
Artık yaşım on yedi
Benliğim rengârenk gökkuşağı sevincine boyanmışken
Bütün şıklar arasından
Dolu dizgin yaşamayı seçiyorum




nagihan