Nisan yağmurları eşliğinde
Dinliyorum en sevdiğim şarkıyı
Birdenbire dolu yağıyor
Çok kısa süre
Bir hafta öncesi güneş ne güzel öpüyordu
Kangren olan acılarımdan
Ve sevgili tarafından
Öyle böyle değil
Çok sevildiğimi zannediyordum hep


Alnımın yazısı
Ne yapsam gülmeyecek biliyorum


Sindire sindire yazıyorum bu şiiri kendime
Bahçemdeyim
Boynu eğik çiçeklerimi
Yuvasız kuşları
Yaslıyorum bağrıma
Savaş çocuklarının annesi olmak istiyorum


Kimsesizlik bir şey değil de
Hani şu çok sevdiklerin var ya
İşte onlar yüreğine ok saplıyor
Yedi yirmi dört saat
Âhhh işte
Nasıl da dokunuyor tam da şurama


Olsun be kalbim
Boşver
Gülümse havuzdaki suyun aksine
Balıklar fotoğraf karesine arkadaşlık etsin
Göğün en ulaşılmaz yerine çerçevele
Mutluluk diye okunsun tüm şiirlerde


Ne demiştin bugünden önce
Sevmeye ayırmıştık bütün zamanları


Evettt
Evetttt ruhum
Günler su gibi akıp gidiyor
Bugün de sevilmeye ayırıyorum bütün zamanları


Ağlama
Ayaklarımızın altındaki cennetin hatırına


Tut ellerimden
Yalnızlık türküsü bile güzelleşti değil mi



nagihan