Geçim derdi ile adım atılır
Beleş diye mezarlıkta yatılır
Kenar mahallede aşkı tadılır
Hayat ırmağında akar bu şehir.

Kanaviçe, gergef, peşkir dokunmaz
Yazma bağlayanlar çiçek sokunmaz
Kibrit kutusundan mektup okunmaz
Köyünden kopanı sıkar bu şehir.

Geniştir yolları, hem de çok geniş
Bazısı yokuştur, bazısı iniş
Adresi bilmezsen bin kere danış
Çıkmaz sokaklara tıkar bu şehir.

Yorulur dinlenmek istersin gece
Uyku bedeninde güç katsın güce
Sokaktaki müzik gitmez mi güce
Çalgıda, çengide sakar bu şehir.

Bir evde cenaze, birinde düğün
Kahırdır sofrada hem de üç öğün
Renkleri karışmış masmavi göğün
Huzuru muzırla yıkar bu şehir.

Sevdaya düşülür delicesine
İnanç da yaşanır velîcesine
Her türlü duyguya âlîcesine
Ahretlik unvanlar takar bu şehir.

Kesermiş derler ya acı acıyı
Yüreğe zerk eder hadsiz sancıyı
Şaşırtır dünyayı, hanı, hancıyı
Dertliye silleyi çakar bu şehir.

Gelenler bilmezler ondan geçeni
Ebedî yurduna varıp göçeni
Hatırlatan olsa vade biçeni
Kendisinden bile bıkar bu şehir.

Nice nesillerin izi var onda
Kapanmaz yaradan sızı var onda
Yüz bulmuş yüzsüzün yüzü var onda
Hicaba gülerek bakar bu şehir.

Mahirce kullanır murcu, keskiyi
Yepyeni gösterir yontup eskiyi
Yüzüne takınır gülen maskeyi
Muhacir kulları yakar bu şehir.

-muhacir bozkurt-
Mustafa KÜTÜKCÜ
16.02.2019 – DENİZLİ.