Yokluğun ne acı
Sensiz her nefes alışımda
Bir krizantem yalnızlığını içime çekerim
Kıvrılırım sokak aralarında esrik esrik
Sarı sayfalarla her baş başa kalışımda
Hırçın, ama bazen asude akan bir ırmak gibi
Her taşa çarpmada başım
Eyvah eder boyun bükerim


Gitme Leyla kal bu şehirde
Her sokağı adım adım köşe bucak terketsen de
Gitsen de kal bu şiirde,

Adına seslenişleri bütünüyle reddeden
İllegal bir şiir yazacaktım sana
Bütün kinimi haykıracaktım
Hayalini alnından vuracaktım olmadı
Bir türlü düşmedi düşündüklerim
Kahrolası dilimden
Düşen yalnızca ahu eyvahtı
Ne iflahtı ne felahtı
Feryat figan ile doldu bütün şiirler
İnleyen kelimelerle seslendim yine sana


Gitme Leyla kal bu şehirde
Her sokağı adım adım köşe bucak terketsen de
Gitsen de kal bu şiirde,


Sınır boylarında bir serhat şehriydi yüreğim
Gözlerine doğru büyüyen
Şiirlerim sancağımdı dilimden düşürmediğim
Hecelerden kurulmuş akıncı birliklerime
Sana doğru her akın sonrasında
Hep ters yüz oldu hep yenildi
Her meydan savaşında
Bilmem kaç kalem kırıldı elimde
Kaç kağıt yırtıldı alev alev yakıldı
Keder olsa da gidişin
Kader olsa da firak

Gitme Leyla kal bu şehirde
Her sokağı adım adım köşe bucak terk etsen de
Gitsen de kal bu şiirde
...
Gitme Leyla kal bu şiirde
Muhammed Mehmet GÜL