sen sevgili.
düştün yine düşlerime
bazen yağmur oldun bazen kar
bazen de uçsuz bucaksız bir derya

sen sevgili.
sahi senin hiç baharın olmaz mı?
renk renk çiçeklerin açtığı yurdun,
gelincik çiçeklerine şöyle baktın mı?
ne kadar kırgın olduklarına tanık oldun mu?

sen sevgili.
sabahları güneşin doğuşunu beklemek,
umutlarım tükenmiş olsa da..
çalınmış bir şeyler benden,
mahşeri mi bekleyeceğiz hadi sen söyle..

sen sevgili.
avuçlarımdan kayıp gitmişsin farkında olmadan
biliyor musun o günden beri içimde kanayan bir yara
dilim suskun yokluğunda hala.
gözlerimse yollarda

sen sevgili.
hep kaybettiğimi düşündüğüm seni
meğerse içimde taşımışım bir yara gibi
sensiz geçen günlerce
adını anmışım hep hece hece

ah sevgili.
ne yağmurda ıslanmışlığım çare geçmişe
ne karda üşüyüşlerim
hala bekliyorum bir umut
dönüp gelsen bir gün diye
ama işte..

sen sevgili
hiç gelmeyeceksin biliyorum.
gelemeyeceksin.

Mehmet DEMİR