sen bana hem uzak hem yakın,
uzanıp tutamam, bir dokunsam bırakamam,
korkarım ki hiç bilmeksizin yaşayacağım seni..
bu kaçıncı söyleyişim sayılmaz,
bir kaçış ki sorma gitsin kimden kim için?!
çözemedim gitti..
bir el uzatsan bana,
dokunsam bir ıssız karanlıkta, sana..
sadece gece elbisesi giymiş karanlık şahit olsa o âna!
bir sen söyle bir de ben sen içinden geleni bense sana olan sevgimi..
yıkılır belki de içimde büyüyen dağlar.
dökülür üzerimdeki bu yük yığını
hafifler bedenim ruhum hafifler..
sonra sen gidersin arkana bakmadan...
bir daha belki bakmazsın yüzüme...
olsun be bunca zaman içimde sakladım da ne oldu.
artık hiç bir şey korkutmaz beni..
gidiyor musun git...
ben karanlık gecelerin de karanlığıyım..
kim ne bilsin?
sense renkli bir hayalin içinde uçuşan bir güzelsin.
sen var ya sen hiç bitmeyen bir yarasın...
ya kanarsın ya da sızlarsın içimde...
belki başka bir zamanda tutarım ellerini kim bilir
karanlıklarda değil de gözlerimin gözlerine değdiği yerde..

Mehmet DEMİR sk.
27.02.2016 Ankara