İnsan diyorum
Azizim işte insan
Biraz geçmişinden azda bu günlerden alabilseydi
Birazda insanlığından alsaydı
Azda ahlakından ders çıkarsaydı ya.
Ne iyi olurdu
Hem orayı bilirdi
Hemde burayı.
Ama insan bu değişir işte birden.
Şükür eksilir
Bölüşmeyi unutur
Paylaşım biter.
Yavaş yavaş uzaklaşır özünden
Gözleri bir başka bakar
Yücelere değilde yükseklere doğru
İşte o zaman bencillik başalar.
Döneriz hızla ta en başa
Döneriz azizim
İnsan diyorum insan.
Her şeyi öğrendi de tanıyamadı gitti kendini
Ve hala anlayamadı
Oysa insan olmanın sırrıydı bilinmesi gereken
Düşünmedi işte insan
Kim bilir belkide düşünmek istemedi.
Ve bir kez daha yenildi nefsine
İnsan diyorum.
Bir bencilliğin girdabında ben dedikçe eksildiler.
Bak işte eksildi insanlık azizim eksildi.
Unuttukça özünü uzaklaştı kendinden.
Uzaklaştıkça unuttu önce geldiği yerleri
Sonra yavaş yavaş kendini
Şimdi kim diye sorsan o artık bilinmez biri.
Bir adı var sonradan aldığı birde kazandığı namı
Hepsi bu işte hepsi bu azizim
Ad kazanmış
Nam kazanmış
Say ki tanınmış tüm dünyada
Şan şöhret para her şey var varda.
Ya o boşluklar neden hala dururlar ki.
Neden varlar hala onlar
Unutulan insanlıktan mı yoksa
Yada inkar edilen geçmiş mi o
Yoksa şükürsüzlük mü bu olanlar
Hangisi acaba
İnsanlık gittiği yerden döner mi bilmem
İnsan diyorum Azizim insan
Yeniden o geçmişe döner mi.

Mehmet DEMİR
30..04.2020 AN"KARA"