beni kalbinden çıkarma
tenime geçirilen ömür orada dans edebilir
güneş devrilirken yeni bir yolculuğa
akşamı yalnız karşılama

gürgen ağaçlarından topladım şafağın önündeki şarkıları
müziğe eşlik edecek yeni kelimeler var sesimde

burası dekoltem , nihavent mucize
tenha anlara çağırır nabzımın sesi
kulağını daya ses verecek ismin
beni tutup öp bu gece



suskunluğumu üzerine örttüm üşümedin hiç
ülkesini buldu imkansız denilen bahar
burada huzur kokar gök
izmirli kuşlardan dinle nasıl sevildiğini
sonsuzluğa çekilen kesiş gibi gel göğsüme


bayramını bul ,biriktirdiklerini unut,
bir metropolün gecelere pay ettiği
uysal köy düşleri özgürleşsin şakaklarında
yaşamın renkleriyle tanışalım
daha ölmeyelim, daha ölmeyelim


aklını, aklıma daya
alnımın kederini oku
bak kadınlar, hep siyah, hep yorgun
sığınmak haram bize, ağlamak...
bulutun mucizesi kadındandır
ürker bir kadının acısını bilince
en çok onlara değer yağmur
kına kokan yağmur!!

beni yanından ayırma
göğsüne kafamı yasladığımda
biraz daha yaklaşalım göğe, biraz daha
gözlerimin içine bakarak hürriyeti anlat ve ışığı
parlayalım daha ,daha anlamlı, daha derin
daha sıkı sarıl, daha ..

tepesinde tek gözlü, kamburunda karanlığı taşıyan gece
haşin hışırtılar çıkarıyor
kabus kıyafetini giydi ağrılar
mezarlarından çıktı hiç gülmeyen hatıralarım
ansızın hayatımı deşti korkular
beni bu gece yanından ayırma
kitap okuma, televizyon seyretme
mutfağa çay almaya gitme
market kapalı sigaran bitmesin, çok içme
yanımdam hiç kalkma




yüzümü avuçlarının arasına al
adımı söyle ve hep konuş...