2
Yorum
6
Beğeni
5,0
Puan
955
Okunma
GÜL
Aslından habersiz bir yara gibi
Vurdukça kanattım aşk mihrabını
Ortalıkta bir söz, kimdir sahibi
Okudukça gördüm aşk kitabını
Dervişe sorulmaz çektiği çile
Yaradan’a verir arz-u halini
Çekmez gönlüm bunca derdi ah ile
Sürdükçe iy’leştim aşk ilacını
Kalb-i selim olur âşık oysaki
Şarap içen âşık sanar kendini
Gönlüm mecnun, aklım gönlüme saki
Gördükçe sezdim aşkın meramını
Bir gül ki gördüğüm aşk bahçesinden
Duyarım ezelden ah u zarını
Ben sevdayı duydum onun sesinden
Duydukça kazdım aşkın mezarını
Çağlardan beri sönmemiş bir ateş
Her âşık taşır elbet yarasını
Kimisinde üçtür kimisinde beş
Gaibi’yim saldım aşk sırasını
5.0
100% (3)
Cevap Yaz