sonbahar geldi diye hayıflanan kaldırımlarda yürürüm
yolların ışığı, ağıttan
vakitsiz yerleşmiş aydede
ve her vakit yokluğun
gözlerimde, göğe rengini veren özlem
gece bilinçaltımın suç ortağı

bir ben duyarım
nadide bir yalnızlık yıldızın sesi
yerçekimi hafif, nemli, buğulu

bir ben bilirim, yaşam sadeliğindedir aşk
dünyanın tozu dumanı, bir sigara yakımı, püf
alnımın neşesi, ruhumun beşik kertmesi
ikna ederim her renge giren hüznümü
göğsümü bahar şarkılarıyla oyalarım
şair cezası bekleyişim
parkların soluklandığı bir sessizlikte
kum saatim melankolik bir dağ
kırlangıçlar iyi ki uykuda
kıskanırım kanatlarını
neredesin sen

hadi gel
üleşelim
içimizin ıslak, mahsun hüzünlerini
yedi ayrı bölgenin
dört mevsimin
kalıbına uygun bedeninden sıyrılıp
eceli gelen sonu beklemeden
usulca tutuşan su gibi
yüzde çizgiler yokmuş gibi
özümüzü Tanrının ıslığına yollayalım

rüzgârı ısıtalım
kimbilir hangi türküyü aradığı için
saçlarımıza değip geçiyor
ıssızlığı ayaz

eşiksiz ve nefessiz gibi
biraz öteye git diyebileceğimiz sesimizin olmadığı
yanımıza çıkın alamayacağımız
oracıkta
toprak kokusuna karışacağımız taşa baktığımız yerde

maviyi de, karanlığı da unutalım
dünü olmayan
buram, buram hafiflik



bakma böyle deli hüzünlendiğime
karamsarım ama hülyasız değil
oldukça ümit,olabildiğince ferah kalbim

arar bulurum seni
gölgem
gölgene karışır
ilmek ilmek kıvrılırız
bir kilim deseninde koyun koyuna..