ben kötüyüm sevgilim
öpersen intihar bulaşmış dudaklarımdan
fırtınalar kopar cellatsız hücrende
savaşabilir misin saçındaki aklarla
kırıldığın yerden yeniden yanabilir misin benimle
istiyor ve biliyorum ki
bedenlerimiz dertleşmeden duramazlar
gözlerimde an an büyüyen kasveti görmüyor musun
bana benzeyeni ne çok özledim desem
nefesime yerleşmiş Tanrı ile seslensem bile sana
göğü yanlış yerden tutanlar öpüşmemeli

gözlerin kendinden ne kadar emin
acı şarabı inadına içiyorlar
inadına adım adım yaklaşıyorsun ruhuma
bilmiyorsun değil mi
hayat pınarım, yoksul bir doku uğultusu
zehirle renklendirdiğim dudaklarım çok kesici
toplum ritüellerine façalı muhalefet
tüm yasalara küfür okuyan...

tam bu anda elektrikleri kesilince şehrin
eyleme geçtim, dağlara çıktım
otlarla konuştum
kayaların sabrını dinledim
kimsecikler yoktu yanımda
ülkemin tarihi beni anlayamaz
gıcırdaya gıcırdaya geri döndüm

bak parmaklarım ne ağlamaklı
susturulmuş haykırışlarımdan
delirmezse zaman
tüm gerçekleri yazacak bir gün

cüceleşti yıldızlar
tutuklu yaşamlar
hükümsüze çıktı aşklar
mitoslarda kaldı yaşamak
yüreğimdeki militan
nasırlaşmış yaralarını
gün ışığına çıkarmaya öyle çok korkuyor ki


ama seni düşününce
yeniden parlıyor küllerimin altındaki kıvılcım

ve kalbim
bir kez daha yanmayı bekliyor…




---