Kız Nilgün gözünü sevim beni de öp iyileşim:))
İlla erkek öpecek diye bir kaide mi var gülüm? Biz ne güne duruyoruz burda? Ağır yaralılara öncelik tanıyalım, iç kanama geçirenlere sunni teneffüs yapalım, hafif yaralılar hele onlar beklesin, hele bir iki darbe daha alsınlar ondan sonra sıraya geçsinler, onların aceleleri yok ama biri bizi öpmezse, boynumuza sarılmazsa vallahi geberip gideceğiz iç kanamadan:)))

tıpkı senin de dediğin gibi;
"dağlar gibi içleniyoruz türkülere
ama dağlar gibi sevemiyoruz"

Güvercin öpüşü'nden nasibimi ve payıma düşeni aldım, teşekkür ederim canım.

Sevgiler çokça...

Merhaba değerli kalem
Güzeldi dizeler, sevgiye, sevdaya dair
Biz de okuduk ve kutladık yürekten
Nice güzel şiirlerde buluşmak dileğiyle
Şiirle kal, sevgiyle kal, hoşça kal

Çok şık, çok ince bir şiir okudum.
Gönlünüze sağlık 👏👏👏👏

Bir yanda masalın çözülüşü diğer yanda insanın yorgunluğu aynı çizgide buluşmuş...Sanki çocukluğun efsaneleriyle yetişkinliğin kırıkları aynı aynada yüzleşiyor gibi.
“ufukta bir efkâr” dizesi ilk anda şiirde bulanıklık hissi yaratsada ardından gelen çocukluğumuzun masal karakterleri masumiyetin ölüm ilanı gibi.Ters yüz edilmiş; kahramanlar artık rolleri reddederek modern insanın umutsuzlukla mizah arasında sıkışmış halini çok güçlü bir şekilde yansıtmış.
Sonraki bölüm doğaya geçişin çok yönlü anlatısı sanki.
“nehirler yataksız”, “gelincikler duvağını düşürmüş”. Bu imgelerde hem doğanın insana öykünen hüznü hem de insanın doğaya benzeyen tükenişi var.
Özellikle “şairlerin gül yüzü hatırına / son ağıdını saklıyor toprak” dizesi, çok özgün bir anlatım.

İkinci bölüm ise ilkine hem zıt hem tamamlayıcı. “Benim şölenim aşktır” diyerek başlayan bölüm, yıkımın ardından bir iç diriliş gibi duruyor.
“Elimin ayasında gürül gürül sevmek” hem bedensel hem ruhsal bir sevi biçimi.
insanın yeniden “canlanma” çabası.
“Seni öpeyim mi?” şiirin tüm ağırlığını taşıyan dize.
Masallar çöktü, şehirler yoruldu, bahar kayıp yine de bir öpüşle belki, belki, her şey onarılabilir ihtimali...

Hem çok hüzünlü, hem çok insan
Şiir...

saygımla.


Koray Kzlcan tarafından 9.11.2025 20:53:37 zamanında düzenlenmiştir.

Yaralarımız o kadar çokki bırakın öpmeyi kanatmak için fırsat kolluyorlar.