Merhaba sevgilim...
henüz yeni uyandı hayallerim, bağışla
şu karşı taş yolun sonu, bizim şato
bahçesinde erguvan yok
çardak altı demleniyor gölgede sardunyalar
önce şu pazar gününü boğmalıyım
ezber kitaplarımı gidip alnından vurmalıyım
oysa işin kötüsü
daha dün aşka ne küfürler savurmuştum

ayaklarını uzat pencereme yakın
sözüm söz
öpeceğim tırnaklarından
ruhsatsız gidiş planlarım vardı
delilerle henüz, uzun uzun susmaya vakit olmadı
zaman çıldırmış yine
papazın vaftizlemediği düşlerim var

hoş geldin sevgili
bilemezsin içimi nasıl gıdıklıyor Viyolonsel tarzın
aksanın, aklımı kaç gezegene kaçak yolculuyor
çok susadım
gözlerinin felaketinde
biraz mürekkep içip geleceğim

güneş uyuduğunda
bilhassa,
yağsız kapılar önünde bekle beni
üzerimdeki tozdan tanı
putlar yıktım dev gibi, kaç asırlık ötelerde
şimdi elimi tutmalısın
yaralarını sargılar gibi
acılarımı evlat edin, bir Pazar günü...