Sonra zaman konuştu ve sen yine duymadın
Duysaydın gelir miydin? Eskisi gibi, öyle…
Bu bir kıvılcım mı nâr mı alev mi söyle…
Göğsüne aşk indirdim yıldız mıydı? Saymadın…
Ömür tükenir mi ki geçer mi hayat böyle
Bu bir kıvılcım mı nâr mı alev mi söyle…



Sonra zaman ağladı saçıma yağmur yağdı
Kirpiğimden süzüldü usul usul gözyaşı
Bırakıp gitmek vardı sensiz toprağı, taşı
Beni kördüğüm yapan an’a ördüğün ağdı
Ağır geliyor gece çek üstümden, az taşı
Bırakıp gitmek vardı sensiz toprağı, taşı…



Sonra zaman tükendi yoruldum, durdu c/anım
Her şey ötekileşti gemiler, denizler, sen…
Elindeki martıydım hiç uçamıyordum ben
Bir yer vardı, aynıydı, kederliydi sol yanım
Tutsak mıydı harap mı şu yorgun, gamlı beden
Elindeki martıydım, hiç uçamıyordum ben



Sonra zaman kanadı al hüzünler yerleşti
Bütün coğrafyaların utangaç yanağına
Ben bir garip bülbüldüm konamadım bağına
Harabe yüreğimde tüm acılar birleşti
İhtilaldi gözlerin, yasaktım sokağına
Ben bir garip bülbüldüm konamadım bağına



Ve sonra zaman öldü… Biz hep mazide kaldık
Sesinin buğusuna adını yazmak vardı
Hani sevgilim hani bu zaman bize dardı
Öldü işte, öldürdük… Güzel günleri çaldık
Gözlerinde kaybolmak efsunlu bir firardı
Hani sevgilim hani… Bu zaman bize dardı.