kıraç iklimlerde kayboldu benim gençliğim
ben balık tutmayı
martılara simit atmayı bir sende öğrendim
şimdi her şey hayat bulmuşken avuçlarında
nerden çıktı bu gitmeler anlat bana


ben seni ne zaman ki özlesem
çocuk çığlıkları böler uykularımı ansızın
ve sen
siyah saçlarınla umutlarını asarsın rüyalarımda


ve ellerim
göz yaşlarını hasat etmekten yorgundur benim
masum gülüşün aynalarıma yansırken hülyalarımda
oysa ki bilirdim
her gece yastıklarını ıslatırdı gözlerin
sevdana beni ve düşlerini harmanladıkca


haydi gel şimdi birlikte düşler kuralım
bir elimizde umut olsun diğer elimizde sevda
ve bana seni anlatmalı bütün şehirler
baktığım her yerde sen çıkmalısın karşıma


şimdi
ağız dolusu küfredesim var yokluğuna
uzat ellerini ellerime ve sarıl bana
ki dilime dolanmış bu küfürleri sil at içimden
bir yudum mutluluk ver solgun yaşantıma