üşür akşamlar
üstüne hasretini giyinmiş karanlıklarda
ve sessizce uyanır yine gecelerim
kirpiğimin ucundaki yokluğuna



şimdi tek satırlık tebessümün ısıtır yine beni
sesinin ahenginden bir bir düşerken akşamlar
ve ben yine senli bir düşe yaslarım kendimi
her düş beni seninle harmanlayıp durdukca



aklımı alan gözlerin duvarlarımla oynaşır şimdi
aklım düşerken bir gölgenin peşine koşarcasına
ve bir güz yaprağına sevdamız yazılır usul usul
sesin karışıp giderken rüzgarların uğultusuna



ve
tanımsız bir sızının koynunda üşür ellerim
gözlerin deli bir yağmur misali
yağdıkca başıma



yuvasız bir kuşa dönerim ben sensiz caresiz
hasretini buram buram çekip durdukca ruhuma
ve sen sustukca ben hep hançerlere gelirim
lal olmuş dilim yetmez sana aşkımı anlatmaya



bilmem ki hangi gece döllenir bunca hasretlerin
sen düşlerimin aralarında aşka soyunup durdukca
ki bilmem benim kendimden kaçıncı gitmelerimdir
sen göz yaşım olup benden damla damla aktıkca



ve yine aşk ayaklanır içimde
bütün saatler tiktaklarında sana koştukca
ki ayazında üşür ellerim
sen hasretimle dansa kalktıkca



Hasan İpek
ondört mart ikibinonbeş