yazıldıkca bir çipe kaderimiz
umuda giden yol cılız bir ışık bakışlarımda



rastlamıştım sana
royaletemin çıkmaz kör sokağında
ki ben seni ne çok beklemiştim bilir misin?
odamı griye boyayan sigara dumanında



ve özlemler biriktirdim senli günlerim için
biraz da hayalini kattım umutlarıma
sensiz tek bir nefes geçmezken
aklımın bu dar nayhoş sokaklarından
güneşe serdiğim umutlarım
çiceğe durdu
sen farkında olmadan


sen şimdi
lucid düşlerimin dönüşü olmayan izlerisin
asırlık bir aşka kafa tutarım ben yokduğunda
ki her acı
kendi içinde kendini besler bilirim
ve her gün kendini yokluğuna uladıkca
kanarım usulca




şimdi topuklarıma değen bu şehirler suskun
biz suskunuz yarınlar dargın umutlarıma
ve her şey
bir başka dargınlık taşısa da sol yanıma
ne olur
sen kal bende benimle
giderek
hazan sürgünü bir bahara beni bırakma


unutma..
yakası açılmış sinelerde
hiç bir aşk varmaz vuslata



Hasan İpek
ondokuz mart ikibin onbeş