Çekiliyor gözlerim kutsal ab-ı revanda
Sahra-ı adem serap yol aldığım kervanda
Afitaba sarılmadan gün’e ırak düşmek var
Topraktaki cemrenin tenine üşüşmek hâr
Ey gafil ne ararsın ağulu berivanda
Akl-ı evvelden gayrı sığındığın bir anda
Şehr-i beşer dağ iken ağuşun ölü bir yar
Dua ile gelir iken bedduayla gittim yâr




Mazhar O’na giderken uzar diyar- ı elif
Secdede bir vav gibi görünür maşuk latif
Fakr-u huzur cemal ki görünür cism-i üryan
Fukara gönüllerin husumeti pek ayan
Amâ kalp şevkten ırak yapar mı vakt-i keşif
Hâibin heybetince büyür şiyar-ı elif
Afâktaki gölge mi nedir hakiki mekan
Aydınlıktan bihaber söner şu ahir zaman




Sufî gönül ihsan et eceli kerem gibi
Ruhuma aksın aşk’ın bulunmaz dirhem gibi
Gamlı buse konduran müjganına sar beni
Kör kuyuda Yusuf’tan Züleyha’ya sor beni
Nefs-i aşk köz köz iken yanan ruh-i kem gibi
Şeb-i firak yaktığım azab-ı matem gibi
Cehennem gazabıyla saracak bu hâr beni
Yüreğe od düşürüp yakacak bu nâr beni





Arşa çıksam asa’m yok sendeler ömür yolu
Ayinim şimal ile yağarken kalbe dolu
Aşk’ın yolu bir imiş içtim bade-i kader
Baran yeli kir imiş biçtim katre-i heder
Cefa ile derbeder ararken sağı solu
Cenkte sarp bir huduttum tutmadım müşfik kolu
Cevvâd çizdi arşınla cüz-i gönlüme keder
Çeşm-i gönül çağladı ömür azaptan beter