Dalında ürkek bir kuş yürek
Açsa kanatlarını sanki
Özgürlüğü, olmayan sevdasını delecek…
Nasıl uçsun şimdi, sevgi emek demek
Sabır, kanatlarını altına alıp
Özgürlüğe rest çekmek
Demlenmek bir kuluçka dönemi kadar
Aşk’a…

Ne zümrütler, ne akikler, ne dengi hazineler
Aşk yolunda çakan bir kıvılcıma değer!
Pahada hafif bir buse konduruver
Kuytularımda gizli sol yanıma…
D/eğsin ilk baharını bekleyen kır papatyaları
İdamına amade
Bir saç teline asılma umudunda…

Camgöbeği rengi gözlerinde
Hareler boyu kitap karıştırmak
Tanımlaştırmak adında ve bir kez daha
Egemenliğim ablukan altında
O gündür ki kaybettim
Cezai ehliyetimi,
Sabıkaya doymuyor esaretimin
Deli cesareti!

Bir ben yaralı, bir ben ölü
Faili meçhul, sahipsiz
Serseriden dönme beyefendi…

Salkım saçak döküntüleri odalarımın sana bakan
Sancılanıyor düşmeyen aşk taşı
Kalbimi sıkıştıran;
Sandık lekesi üstünde nağmeler
Sağılmış tazesinden gecenin
Aydınlatıyor tenine gölgesi düşen
Tan yerimin…

Kirpiklerin şiirimin üstüne düşer
Mabedimdir orası; bir gözyaşın

Asırlık edebiyatı siler;
Sen ağlama, şiirler hep var olsun

Kaybolmasın mısralar, kirpiklerinde
Can bulsun, aşk olsun
Sana,

Sana aş(ı)k olsun…