Akşam namazını yetiştirememe korkusu
Kıyametin tam eşiğinde çömelmiş,
Mahşer yerini andırıyor odamın kimsesizliği
Issızlık kaçmış adalardan, küçümencik odama çıkagelmiş

Hoş/gelmiş…

Uzuvlarımda bir abdest esenliği,
Susuzluktan kırılmış bir fidanı besler gibi,
Ana vatanımın dört köşesinde yaban çiçeklerinin
Evcimenlik bayramı bugün…
Yüzlerinde güzleri kıskandıran ılıklıkta yapraklar
Günde beş vakit süzülürken tomurcuklarından
Damlalar…

Tespihimde boncuk boncuk alın yazımın
Suya kanmış hatırası,
Damlıyor dilimin ucuna gelen tertemiz
Bir “amin” den; şıpır şıpır
Annemden kalma bir selamet duası…

Dikeylemesine yatay düşüyor umutlarım
Yumuşak huylu seccadesine;
Tuzunu doldururken göz çukurlarıma
İçini döküveriyor bulutlarım
Suya kanmış camii çiçeklerinin mis kokan avuçlarına;
Bre bereket, bre memleketimin toprak kokusu!

Gözlerim mahşerin gölgesine sığınmış
İki mülteci çakıl taşı,
Deryasına değmiş Yaradan’ın
Gövdesi nemli,
Taş bile ağlıyor da sen histen eksik misin ki?
Okuduğum kitaplar raflarında sabahlayacak
Sayfa sayfa uçuracak hikâyeleri
Doğru bildiğim iklimlere, rüzgârlar…
Yapışacak başkahramanlarımın yanaklarına
Alfabetik sıra aramadan,
Humuslu topraklar…

Üst komşumun ayak seslerinde
Ağırlıyorum yalnızlığımın sükûnetini,
Yan komşumun ikiz çocuklarından biri
Dünyanın acısını ağlarken, diğeri
Kucaklıyor yeşilin tonlarıyla bezenmiş bahar mevsimini;

Hayatı anımsatıyorlar durduk yere
Zamanı mı şimdi?
Hem zaman hayatın ise
Ben sadece bir önsöz ederim
Yaşamın bu "es" yerinde;
Kilitlerim nostaljik müziklerimin ahşap kutusunu
Dinlenmem notaların rahat ellerinde...

Şimdi fark ediyorum da uzanırken tam burada
Hayatımın ortasında,
Ne zamandır nerelerde dediğim
Bir avuç umudu
Saklamışım kırık telli divanımın altına

Ah, ne kötü gün dostuymuşum kendimin
- Ki aramadım hiç iyi günümü
Elimi uzatsam ayaklanıverecekler de
Yoksun kalacağım hiç sahip olamadan sanki

Ürkekçe beklerken beni
Düşer ise şayet kıyametin gölgesi

Umutsuzluktandır!
Anla işte öldün o zaman;

Uzandım doladım umudun boynuna
Titrek ellerimi;

Bir ışık huzmesi öptü yanaklarımdan
Uyandım,

Yaşamak! Verilen bir şans
Yeni bir güne uyanmak;

Umutlarım baş veriyordu
Güneş okşuyordu tüm sevecenliğiyle;
Şükürlerle başlayan bir güne

Kavuşan herkese
Umutlara erişmesi dileklerimle...

"Bugün kalan ömrümüzün ilk günü"...