Tutunduğumuz yegâne salıncaktı
Sevgi,
Hamurumuzda vardı ne de olsa
Yaradan severek yarattı
Bizi!
Sana, bana hayata dair ne varsa
Diri…

Bundan ötürüdür
Bir hüzün basar
Karşı komşu Hanife teyzenin çıksa şekeri
Ya da düşse Zeynep kız,
Kanatsa dizini!
Bir ceylan vurulsa beklenmedik
Bir avcı kurşunuyla
Son bakışında gizlidir.
Sabah işe giden annesinin ardından
Pervaza dayalı çocuğun
Annem ya dönmezse korkusunda,
Ha unutmadan bir de sen de
Sana bakan gözdedir
Sevgi…

Sıkı sıkı kavradım
Sevginin iplerini
Zira annem sakın ola ki
“Bırakma yavrum”, dedi.

Sallandıkça salıncak
Bir ileri bir geri-hayat misali- ,
Ilık meltemler yalardı yüzümüzü
Islak ıslak…
Bulutları yakalardık
Nefes nefese bir kuş
Kafesinde, kursak…

Gamzeler çıkana kadardı
Gülüşler,
Volkan tüfleri gibi akardı
Hazan sonrası gidişler…

Sen ise
Bir mum alevi gibiydin
Titrek; nefesimin esaretinde
Damla damla eridin
Dondurdum seni gecenin
En siyah yerinde,
Gözlerimde!

Yaşım otuz
Hala anne sözü dinlerim
Ne zaman uykum gelse
Boşansa ellerim
Sevgi iplerinden
Annemin sesini duyar
Kendime gelirim

“Yaradan severek yarattı seni
Ben severek büyüttüm
Uyku zamanı mı şimdi
Sakın ola ki gevşetme ellerini
Vazgeçme
Sevmekten
Atma bir adım dahi geri!”

Söz anne,
Sallanmaya devam
Tüm çirkinliklere inat
Bir ileri, bir geri…