Kolkhis diyarının ,
Peygamber hitaplı kadını
Benim, belli bir kimliğim yoktur
Gözlerine mülteciyim bu gece . .

Karadeniz kıyılarından,
Batum diyarına kadar,
Dağlara kazınan adını bilirim.
Ve özgürlüğümün simgesine yazıyorum adını
En çokta kalbimin Kafkas dağlarının doğusuna.

Tanrıların anası Kybele’den sonra
Günü birlik yaşamlara ömürler sığdırdım ,
Aşkın ve sarhoşluğun TanrıçasıŞhana ..
Yaşamınla sar beni Ana Tanrıça
Adını yazdım kalbimin doğusuna.

Prometeus Kafkas dağlarına zincirlendiğinden beri
Umud türküleri okur dudaklarım .
Karadenizin yeşilli dağlarında,
Emeğim sevdamın ürünüdür Tanrıça Odoiya .
Azgın suların üstüne yazarım adını
Bulutların kararan yüzüne
Fırtınanın tenine.

Biraz umut serpse kalbimizin güneydoğusuna Ğormot’i
Yoksa yaşamak ağır bir yenilgi gibi.
Bilirim yaşamak direnmektir .
Kan ve gözyaşı sadece elimizde
Ölüm her zaman bir adım ileride
Gülüşlerimize engeldir postalların ayak sesleri
Gülüşlerimize gölge düşürendir helikopter böcekleri.

Aşk çürük bir ev gibi doğumda
Yıkıldı , yıkılacak üstümüze dünyalar.
Derbeder kalır , ruhlar
Gözlerim şimdi uzak denizlerde
Açsak yelkenleri
Rüzgar bizden yana esse
Kırsak dümeni başka diyarlara
Bilinmezliğin ufuklarına .

Renas Tutaste